คณะศิลปศาสตร์ได้จัดตั้งขึ้นตามพระราชกฤษฎีกาจัดตั้งคณะศิลปศาสตร์ขึ้นในมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ตามประกาศในราชกิจจานุเบกษา เล่มที่ ๗๘ ตอนที่ ๑๐๖ วันที่ ๑๙ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๐๔ และเริ่มดำเนินการเรียนการสอนในวันที่ ๑๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๐๕ โดยมีวัตถุประสงค์หลักในการจัดการเรียนการสอนวิชาพื้นฐานให้กับนักศึกษามหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ทั้งหมด ซึ่งวิชาด้านประวัติศาสตร์นับเป็นส่วนหนึ่งของวิชาพื้นฐานดังกล่าว
อย่างไรก็ตาม ใน พ.ศ. ๒๕๐๗ ได้มีการเปิดสอนวิชาเฉพาะด้าน สำหรับนักศึกษาที่ประสงค์จะเรียนในคณะศิลปศาสตร์จนจบปริญญาตรี ซึ่งประวัติศาสตร์เป็น ๑ ใน ๕ สาขาวิชาที่เปิดสอนในปีนั้น นักศึกษาที่สำเร็จการศึกษาขั้นปริญญาตรีจากคณะศิลปศาสตร์รุ่นแรก มีทั้งสิ้น ๗๑ คน เป็นบัณฑิตด้านประวัติศาสตร์จำนวน ๒๕ คน
ใน พ.ศ. ๒๕๒๗ สาขาวิชาประวัติศาสตร์ได้ขยายการเรียนการสอนไปถึงระดับปริญญาโท โดยเป็น ๑ ใน ๒ หลักสูตรแรกของหลักสูตรปริญญาโทคณะศิลปศาสตร์ที่เปิดดำเนินการในปีนั้น และเมื่อมีการขยายการเรียนการสอนวิชาพื้นฐานไปยังมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์รังสิตใน พ.ศ. ๒๕๒๙ อาจารย์ของสาขาวิชาประวัติศาสตร์ก็ได้ร่วมสอนวิชาพื้นฐานที่ศูนย์รังสิตมาตั้งแต่เริ่มต้น ต่อมา เมื่อมีการขยายการเรียนการสอนไปยังมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์ลำปาง วิชาด้านประวัติศาสตร์บางวิชาก็ได้รับการบรรจุเข้าเป็นส่วนหนึ่งของหลักสูตรด้วย อาจารย์ของภาควิชาประวัติศาสตร์ได้เดินทางไปสอนที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ศูนย์ลำปาง อย่างต่อเนื่องมาโดยตลอด
ใน พ.ศ. ๒๕๓๘ ได้มีการปรับปรุงการบริหารครั้งสำคัญในคณะศิลปศาสตร์ โดยมีการปรับเปลี่ยนจากการบริหารในลักษณะสาขาวิชามาเป็นภาควิชา เพื่อให้แต่ละภาควิชามีความคล่องตัวในการบริหารงานมากขึ้น สาขาวิชาประวัติศาสตร์จึงได้เปลี่ยนเป็นภาควิชาประวัติศาสตร์ในช่วงดังกล่าว
ในด้านการพัฒนาหลักสูตร ภาควิชาประวัติศาสตร์ได้ปรับปรุงหลักสูตรปริญญาตรี (ศิลปศาสตรบัณฑิต) และ เปิดสอนหลักสูตรวิชาโทสเปนและลาตินอเมริกันศึกษา โดยเริ่มใช้หลักสูตรที่ปรับปรุงในปีการศึกษา ๒๕๕๒ ปรับปรุงหลักสูตรปริญญาโท (ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต) โดยเริ่มใช้หลักสูตรที่ปรับปรุงในปีการศึกษา ๒๕๕๓
ในปีการศึกษา ๒๕๕๖ ภาควิชาประวัติศาสตร์ได้เริ่มใช้หลักสูตรปริญญาตรี (ศิลปศาสตรบัณฑิต) ที่ปรับปรุงใหม่ และใช้มาจนถึงปัจจุบัน จากนั้นก็มีการปรับปรุงหลักสูตรปริญญาโท (ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต) ซึ่งเริ่มใช้ในปีการศึกษา ๒๕๕๘ โดยก่อนหน้านั้นได้มีความเคลื่อนไหวครั้งสำคัญ คือการเริ่มใช้และเปิดรับนักศึกษาในหลักสูตรระดับปริญญาเอก คือ หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาประวัติศาสตร์ พ.ศ. ๒๕๕๗ ทำให้ได้เปิดสอนหลักสูตรประวัติศาสตร์ครบทั้งสามระดับ คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท และปริญญาเอก ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา [ปริญญาตรี ๒๕๐๗, ปริญญาโท ๒๕๒๗, ปริญญาเอก ๒๕๕๗]
ใน พ.ศ. ๒๕๕๙ มีการเปลี่ยนแปลงทางด้านการบริหารของคณะศิลปศาสตร์ที่สำคัญอีกครั้งหนึ่ง โดยมีการยุบรวมภาควิชาต่าง ๆ ที่มีอยู่ ๑๔ ภาควิชา ให้เหลือเพียง ๕ ภาควิชา ทำให้การบริหารหลักสูตรประวัติศาสตร์ทั้งสามระดับอยู่ภายใต้การจัดการของสาขาวิชาประวัติศาสตร์ ซึ่งรวมอยู่ในภาควิชาประวัติศาสตร์ ปรัชญา และวรรณคดีอังกฤษ