วิทยานิพนธ์ระดับมหาบัณฑิต ปี 2540
บทบาทและความคิดทางการเมืองของอองซานกับขบวนการเรียกร้องเอกราชของพม่า ค.ศ. 1935-1947
โดย ญาณี มาลัยเจริญ
ดาวน์โหลดได้ที่ https://digital.library.tu.ac.th/tu_dc/frontend/Info/item/dc:118382

บทคัดย่อ

          การศึกษาเรื่อง “บทบาทและความคิดทางการเมืองของอองซานกับขบวนการเรียกร้องเอกราชของพม่า ค.ศ.1935 – 1947” มีจุดมุ่งหมายเพื่ออธิบายและวิเคราะห์เกี่ยวกับบทบาทและความคิดทางการเมืองของอองซาน โดยพิจารณาในแง่ความคิดกับการกระทำที่สำคัญของเขาที่แสดงออกมาในด้านการเรียกร้องเอกราชจากอังกฤษ ตลอดจนแนวคิดด้านสังคมนิยมกับประชาธิปไตย รวมถึงปัญหาชนกลุ่มน้อยการสร้างความเป็นเอกภาพของชาติ และความสัมพันธ์ของการทหารกับการเมือง พร้อมกันนั้นได้ศึกษาเกี่ยวกับขบวนการเรียกร้องเอกราชของพม่า ตั้งแต่ ค.ศ.1935 - 1947 อันเป็นบริบททางประวัติศาสตร์ในชีวิตของอองซานควบคู่กันไปด้วย
          ผลการศึกษาสรุปได้ว่าบทบาทและความคิดทางการเมืองของอองซานได้รับอิทธิพลจากการกล่อมเกลาทางความคิดและการศึกษาในลักษณะชาตินิยมจากสังคมครอบครัว โรงเรียนและมหาวิทยาลัย ซึ่งมีลักษณะผสมผสานระหว่างความภาคภูมิใจในวัฒนธรรมของพม่ากับแนวความคิดทางการเมือง และเศรษฐกิจแบบตะวันตก รวมทั้งประสบการณ์ในการทำการประท้วงของนักศึกษาระหว่างที่เรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยย่างกุ้ง อองซานมีบุคลิกภาพที่ชื่อสัตย์ เป็นนักชาตินิยมที่มีความจริงใจ ทำเพื่อส่วนรวมอย่างแท้จริง และมีความกล้าหาญที่จะลงมือปฏิบัติตามความเชื่อของเขา พัฒนาการทางความคิดของเขาเริ่มจากความต้องการที่จะต่อสู้กับรัฐบาลอาณานิคม เพื่อให้พม่าเป็นอิสระจากการปกครองของคนต่างชาติ แล้วพัฒนาไปสู่ความต้องการที่จะให้พม่ามีเอกราชที่สมบูรณ์ อองซานต้องการพัฒนาการเมืองการปกครองของพม่าไปในแนวทางประชาธิปไตย เพื่อให้ประชาชนมีโอกาสได้รับสิทธิเสรีภาพทางการเมือง และมีส่วนร่วมทางการเมืองมากขึ้น ส่วนการแก้ปัญหาทางเศรษฐกิจของพม่านั้น เขาได้รับอิทธิพลจากแนวคิดสังคมนิยมอย่างมาก คือ เขาสนับสนุนการให้รัฐเป็นเจ้าของอุตสาหกรรมสำคัญ ๆ และปัจจัยการผลิต เกษตรกรจะต้องเป็นเจ้าของที่ดินและต้องไม่ส่งเสริมให้พวกเจ้าของที่ดินแสวงหาผลประโยชน์จากการเช่าที่ดิน เพื่อให้ผลประโยชน์ตกอยู่กับประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศ ส่วนปัญหาชนกลุ่มน้อย อองซานเสนอหลักเอกภาพในความหลากหลาย (Unity in Diversity) ให้สิทธิชนกลุ่มน้อยได้มีส่วนร่วมในการปกครองตามสมควร เขาพยายามหาแนวทางที่สันติในการเจรจาตกลง โน้มน้าวให้ชนกลุ่มน้อยเข้ามาร่วมมือกับเขาในการต่อสู้เรียกร้องเอกราช และการสร้างความสมานฉันท์ในการอยู่ร่วมกันกับชาวพม่าแท้ เพื่อมิให้เป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาประเทศหลังจากได้รับเอกราชแล้ว สำหรับด้านการทหารเขาพยายามวางหลักการแนวทางในการพัฒนากองทัพให้เป็นทหารอาชีพ และจำกัดมิให้ทหารเข้ามาแทรกแซงทางการเมือง ในการดำเนินการต่อสู้และเจรจาเพื่อเรียกร้องเอกราชจากอังกฤษ อองซานเป็นผู้นำที่ชาญฉลาด รู้จักผ่อนสั้นผ่อนยาว และเป็นนักปฏิบัติ (pragmatist) อย่างแท้จริง มีหลักการที่แน่นอนคือ เอกราชและเอกภาพของพม่า มากกว่าที่จะกอบโกยแสวงหาความร่ำรวย หรือความสุขสบายส่วนตน